فوتبال ورزشی است که در آن بیشتر از پا استفاده می‌شود بنابراین قوی کردنماهیچه‌های پا برای فوتبالیست‌ها بسیار اهمیت دارد، همچنین این کار باعثجلوگیری از آسیب دیدگی نیز می‌شود.

محققان دانشگاه کپنهاگ دانمارکبه بررسی ورزش‌هایی که برای کشاله ران مفید هستند، پرداختند.

در بیشتر ورزش‌های گروهی و به خصوص در فوتبال، آسیب دیدگی در ناحیه اعضایپایینی بدن بسیار زیاد است. این آسیب دیدگی‌ها ممکن است در ناحیه رباط‌هایا عضلات باشد، این دو ناحیه اغلب به هم مربوطند. آسیب دیدگی‌های ناحیهکشاله ران در میان فوتبالیست‌ها بسیار شایع است و در حدود 8 تا 18 درصدفوتبالیست‌ها به این جراحت دچار می‌شوند.

ماهیچه‌های ناحیه کشاله ران 5 نوع هستند از جمله ماهیچه‌های بلند، کوتاه،بزرگ و باریک. همه این ماهیچه‌ها به پشت استخوان ران منتهی می‌شوند. اینماهیچه‌ها اجازه حرکت به کشاله ران را می‌دهند.

تحقیقات نشان داده‌اند که آسیب دیدگی‌های وارده به کشاله ران باعث کمبودقدرت در این ماهیچه‌ها می‌شود و قوی کردن این ماهیچه‌ها از آسیب دیدگی‌هاجلوگیری می‌کند. باید دید که چه حرکات و ورزش‌هایی باعث قوی شدن ماهیچه‌هامی‌شود. برای پاسخ دادن به این سوال محققان دانشگاه کوپنهاگ تاثیراتفعالیت‌های ماهیچه‌ای را بررسی کردند. هدف این بود که بفهمند کدام تمرین‌هاماهیچه‌های کشاله ران را قوی‌تر می‌کنند.

در این تحقیقات 40 بازیکن حرفه‌ای فوتبال مورد بررسی قرار گرفتند. هیچ کداماز این فوتبالیست‌ها مشکلی در این ناحیه نداشتند و نشانه آسیب دیدگی درآن‌ها دیده نمی‌شود.

در هر تمرین میزان فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات را اندازه‌گیری کردند. هرورزشکار در دو نوبت تمرین شرکت داشت: در یکی از نوبت‌ها ورزشکار باتمرین‌های مختلف آشنا می‌شد و در نوبت دوم ورزشکاران این ماهیچه‌ها را ورزشمی‌دادند. برخی از این ورزش‌ها عبارتند از:

1- گذاشتن یک توپ بین پا و فشار آوردن به آن

2- گذاشتن یک توپ بین زانوها و فشار آوردن به آن

3- ورزش دادن و کشیدن پا با کش

4- ورزش دادن کشاله ران به وسیله دستگاه و...

تفاوت زیادی بین این تمرین‌ها وجود داشت و همه آن‌ها برای آماده کردن کشاله ران مناسب بودند.

فوتبال ورزشی است که نیاز به حرکات شدید و کششی دارد بنابراین انجامتمرین‌های اینچنینی می‌تواند از آسیب دیدگی‌های کشاله ران جلوگیری کند.

این ورزش‌ها به فوتبالیست‌ها کمک می‌کند تا آمادگی بدنی بهتری داشته باشند. باید در نظر داشت که انجام ورزش‌های عضلانی از کمبود قدرت پا جلوگیریمی‌کند

هر مربی برای سازماندهی یک تیم فوتبال و تمرین باید ۴ رکن اساسی را در نظر بگیرد به شکلی که هر یک از تمرینات و گردهمایی در تیم در راستای تقویت یکی از ارکان چهارگانه باشد.

این چهار رکن عبارتند از :

۱٫ تکنیک

۲٫ تاکتیک

۳٫ آمادگی جسمانی

۴٫ آمادگی روانی

هر یک از ارکان فوق دارای تعریف مشخصی می باشند که به قرار ذیل هستند

تکنیک : عبارت است انجام حرکاات انفرادی صحیح با توپ و بدون توپ.

توسعه تکنیک تابع مراحل زیر است:

۱٫ مرحله فراگیری

۲٫ مرحله پیشرفت

۳٫ مرحله تسلط یا مهارت (انجام تکنیک در شرایط مسابقه)

۴٫ مرحله استادی

تاکتیک: تاکتیک عبارت است از انجام برنامه های دستجمعی در سه زمان

• حمله یا زمان مالکیت توپ

• دفاع یا هنگام مالکیت حریف بر توپ

• تغییر وضعیت یا انتقال

افزودن تغییر وضعیت به زمانهای بازی در فوتبال بر مینای تئوری لوئیس ونگال مربی بزرگ هلندی در فوتبال صورت گرفته است. بر مبنای این تئوری انتقال یا تغییر وضعیت در فوتبال خود به دو قسمت تقسیم می شود:

• تغییر وضعیت از دفاع به حمله

• تغییر وضعیت از حمله به دفاع

بر مبنای این نظریه زمان انتقال در فوتبال مدرن مهمترین بخش و تعیین کننده ترین زمان بازی است و کیفیت دو زمان دیگر یعنی دفاع و حمله تابع کیفیت و نحوه زمان انتقال است.

هنگامی که راجع به تاکتیک صحبت می شود در مورد برنامه های گروهی یا تیمی در یکی از سه زمان مذکور در بازی فوتبال صحبت می شود.

لازم به ذکر است که تعداد بازیکنان حاضر در برنامه نیز حائز اهمیت است. برای مثال چنانچه ایده در مورد ۲ تا ۷ بازیکن باشد این برنامه ها گروهی است. چنانچه ایده برای تعداد بیشتری باشد ایده یک برنامه تیمی است. این تاکتیک ها می تواند برای خطوط مشخص (تاکتیکهای خطوط) مناطق مشخص (منطقه ای یا Zonal) و یا نفرات مشخص باشد.

در مبحث تاکتیک کلمات دیگری نیز مطرح میشوند. کلماتی از قبیل استراتژی ، نقشه بازی (Game Plan) و آرایش های تیمی (Team Formations). در اینجا به مفاهیم اولیه این لغات نیز می پردازیم :

• استراتژی: به معنای اید ه های کلی بازی در یک تیم است. برای مثال اینکه یک تیم فوتبال هجومی بازی می کند یا فوتبال تدافعی استراتژی بازی آن تیم است. اینکه آیا یک تیم توان پرس در زمین حریف را دارد یا خیر بسته به استراتژی بازی دارد. استراتژی بازی یک تیم بر مبنای واقعیتهای ، امکانات و توانائی های یک تیم تدوین میشود. مربیان مجرب معمولا نحوه انتخاب بازیکنان را بر مینای استراتژی بازی قرار می دهند. تیمهایی فیزیکی با تمایل به پرس از نفرات قوی در درگیری های یک در مقابل یک بهره میگیرند.

• نقشه بازی (Game Plan): درمصاف با دو تیم مختلف ، هر تیم نیازمند طراحی برنامه ای برای رویارویی با حریف خود می باشد. هدف از این طرح حداکثر استفاده از توان تیمی خودی در مقابل نقاط ضعف تیم حریف به هنگام حمله و حداکثر پوشش نقاط ضعف تیم خودی در برابر نقاط قوت حریف به هنگام دفاع می باشد که باید در راستای استراتژی کلی تیم باشد.

• آرایش های تیمی (Team Formations): نحوه قرار گرفتن بازیکنان یک تیم در زمین را ارایش تیمی مینامند. برای نشان دادن این ارایش ها از اعداد استفاده میشود که در آن اولین عدد مربوط به خط دفاع می باشد و آخرین ان مربوط به خط حمله است. مجموع این اعداد برابر عدد ۱۰ است. در این روش از آنجا که دروازبان معمولا ثابت است و قابل تغییر نیست در محاسبه نفرات مد نظر قرار نمی گیرد و آرایش برای بازیکنان درون زمین ذکر میگردد. در مقالات آینده سعی میکنم تا تعدادی از آرایش های استاندارد را بررسی کنم.

آمادگی جسمانی: یکی از ارکان اساسی در فوتبال آمادگی جسمانی است. اهمیت این رکن در فوتبال بگونه ای است که عدم حضور آن می تواند تمامی ارکان دیگر در این ورزش را تحت تاثیر قرار دهد. در واقع این رکن مبنای اولیه تمامی ارکان دیگر بازی است و اهمیت آن با توجه به پیشرفت مداوم این علم روز به روز بیشتر می شود. بسیاری از مربیان اینک با تکه بر آمادگی های جسمانی نقاط ضعف تیم خود را در دیگر زمینه ها می پوشانند یا به حداقل می رسانند.